Το περασμένο καλοκαίρι και η καταχνιά που το είχε σκεπάσει έκανε πολλούς από τους Έλληνες να αναζητήσουν ευχάριστες στιγμές, ειδήσεις με φως, ανθρώπους με όραμα και πρόσωπα με λόγο και αρχές!
Οι τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί στην Ελλάδα και, φαντάζομαι, αρκετές εκπομπές σταθμών των Ελλήνων του Εξωτερικού, κατακλύζονται από την είδηση του θανάτου ενός σπουδαίου μουσικού: του Αντώνη Βαρδή, σε ηλικία μόλις 66 ετών. Η αξιοσημείωτη ποιότητά του ως ανθρώπου, είναι ουσιαστικότερη, κατά τη γνώμη μου, από αυτή του μουσικού. Υπενθυμίζω το χιούμορ και τον αμείλικτο αυτοσαρκασμό που δεν παρέλειπε με κάθε ευκαιρία να ασκεί στον εαυτό του. Οι ώριμοι άνθρωποι και οι καλλιτέχνες, όπως ο Αντώνης Βαρδής, πιστεύω ότι συνεχίζουν να ζουν μετά τη στιγμή του φυσικού θανάτου τους και επιμένουν να αγνοούν τις μικροκακίες, τη ζήλεια και τις ανασφάλειες, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους ατάλαντους. Ένα μικρό δείγμα της συνθετικής παρουσίας του ξετυλίγεται στην ευτυχή συνάντηση της δυνατής μουσικής του με τον ανελέητο στίχο του Κώστα Τριπολίτη. Παρόμοιες συναντήσεις με όλους τους μεγάλους Έλληνες στιχουργούς και ερμηνευτές δίνουν τραγούδια όπως αυτό, που θα μείνουν για να μας τον θυμίζουν. Όσοι είναι έτοιμοι για το μεγάλο ταξίδι φεύγουν γρήγορα ' όσοι καθυστερούν, φαίνεται πως χρειάζεται να προσπαθήσουν περισσότερο.
Καλό ταξίδι!
Γιώργος Δημητρίου Χ.
