Άρχισα να γράφω "ποιήματα" στην πρώιμη εφηβεία παρακινούμενος από την έντονη διάθεση να εξομολογηθώ και την ίδια στιγμή να εξωτερικεύσω τη σκέψη μου από το σκοτεινό βάθος της ψυχής κάτω από το φως του ήλιου και πάνω στο γραμμωμένο χαρτί.Αφιερωμένη στην πρώτη αγάπη μου είναι μια σύνθεση αποσπασμάτων διαφορετικών ποιημάτων που όμως γράφτηκαν επειδή υπήρχε ένα κορίτσι: η Ειρήνη και επειδή είναι σήμερα μια γυναίκα. Χαρίζονται με καθυστέρηση μιας ζωής.
Η ανεξαρτησία του ανυπεράσπιστου
Δεν μπορώ να κάνω τίποτα
χωρίς την εξάρτησή σου,
δεν ξέρω ν’ αντιμετωπίσω τη σκλαβιά σου '
να το ξέρεις πως κάποια στιγμή
που θα κουραστείς να με σκλαβώνεις,
θα σου ξεφύγω.
Ψέμματα! Θα ’μαι πάντα δίπλα σου,
πιο κοντά κι απ’ τους ελεύθερους.
Φοβάμαι αυτό το συναίσθημα '
δεν το ελέγχω '
λέω «σ’ αγαπώ»
από αμηχανία περισσότερο
κι από μια μακρόχρονη αποθυμιά.
Πολύ όμορφο, δεν είναι αλήθεια;
Μιλάω για τον έρωτα
που συμβιώνει με την επανάσταση
στο κορμί μιας ώριμης γυναίκας.
Κατάλαβες κυρά των προβάτων;
Δεν νίκησες την κυρά των λύκων '
δεν τα κατάφερες.
Θα σ’ ενοχλεί το διακριτικό φλερτ
και θα σε καταχτούν οι αλήτες!
Έχω ελπίδες.
Γυμνή, όπως σ’ άφησε η φύση,
λίγα φοράς και μ’ εμποδίζεις '
τι ν' αποκαλύψω, τι να πονηρευτώ;
Μόνο με την απλότητα της χειραφέτησης
μπορώ να αδιαφορήσω
για τη δελεαστική προσφορά σου!
Ιούλιος 1982
Το "άλλοθι"
Σου είπα καλημέρα και με τα μάτια σου με φίλησες.
Σου ζήτησα τα μάτια σου να κλείσεις κι αρνήθηκες.
Σε ρώτησα αν μ’ εμπιστεύεσαι και είπες: ' Όχι! '.
Τελικά, νομίζω, μέσα σ' έν΄ ανεμοσίφουνα σε φίλησα.
Όλα μπορούν να γίνουν μέσα στ' όνειρο!
Δεν το μετάνιωσε κανείς.
Μου είπες καλημέρα και σε φίλησα.
Πρέπει να είχα κάποια δικαιολογία
που σε φίλησα '
για κάποιο λόγο ήρθα να σε δω '
κάτι είπα στον εαυτό μου
για να τον πείσω να έρθει '
πόσο ωραία θα αισθανθώ αν σε φιλήσω '
πόσο θα πλησιάσω τη γυναικεία ομορφιά.
Πόσο ή τι;
Σκέφτηκα τι κινήσεις θα κάνω ακριβώς
καθώς θ’ αρχίσω να σε χαϊδεύω,
σκέφτηκα εναλλακτικές λύσεις αν αντιδρούσες
και στο τέλος φοβήθηκα την απόκρουσή σου.
Αποκαμωμένος,
βλέποντάς σε να μασάς τη δική μου μαστίχα,
θα αισθανθώ πραγματικά δυστυχής.
Εκείνη τη στιγμή θα μπορούσα να κάνω πολλά
αν ήθελα να βγω από το πιθάρι μου.
Σεπτέμβριος 1982
δεν ξέρω ν’ αντιμετωπίσω τη σκλαβιά σου '
να το ξέρεις πως κάποια στιγμή
που θα κουραστείς να με σκλαβώνεις,
θα σου ξεφύγω.
Ψέμματα! Θα ’μαι πάντα δίπλα σου,
πιο κοντά κι απ’ τους ελεύθερους.
Φοβάμαι αυτό το συναίσθημα '
δεν το ελέγχω '
λέω «σ’ αγαπώ»
από αμηχανία περισσότερο
κι από μια μακρόχρονη αποθυμιά.
Πολύ όμορφο, δεν είναι αλήθεια;
Μιλάω για τον έρωτα
που συμβιώνει με την επανάσταση
στο κορμί μιας ώριμης γυναίκας.
Κατάλαβες κυρά των προβάτων;
Δεν νίκησες την κυρά των λύκων '
δεν τα κατάφερες.
Θα σ’ ενοχλεί το διακριτικό φλερτ
και θα σε καταχτούν οι αλήτες!
Έχω ελπίδες.
Γυμνή, όπως σ’ άφησε η φύση,
λίγα φοράς και μ’ εμποδίζεις '
τι ν' αποκαλύψω, τι να πονηρευτώ;
Μόνο με την απλότητα της χειραφέτησης
μπορώ να αδιαφορήσω
για τη δελεαστική προσφορά σου!
Ιούλιος 1982
Το "άλλοθι"
Σου είπα καλημέρα και με τα μάτια σου με φίλησες.
Σου ζήτησα τα μάτια σου να κλείσεις κι αρνήθηκες.
Σε ρώτησα αν μ’ εμπιστεύεσαι και είπες: ' Όχι! '.
Τελικά, νομίζω, μέσα σ' έν΄ ανεμοσίφουνα σε φίλησα.
Όλα μπορούν να γίνουν μέσα στ' όνειρο!
Δεν το μετάνιωσε κανείς.
Μου είπες καλημέρα και σε φίλησα.
Πρέπει να είχα κάποια δικαιολογία
που σε φίλησα '
για κάποιο λόγο ήρθα να σε δω '
κάτι είπα στον εαυτό μου
για να τον πείσω να έρθει '
πόσο ωραία θα αισθανθώ αν σε φιλήσω '
πόσο θα πλησιάσω τη γυναικεία ομορφιά.
Πόσο ή τι;
Σκέφτηκα τι κινήσεις θα κάνω ακριβώς
καθώς θ’ αρχίσω να σε χαϊδεύω,
σκέφτηκα εναλλακτικές λύσεις αν αντιδρούσες
και στο τέλος φοβήθηκα την απόκρουσή σου.
Αποκαμωμένος,
βλέποντάς σε να μασάς τη δική μου μαστίχα,
θα αισθανθώ πραγματικά δυστυχής.
Εκείνη τη στιγμή θα μπορούσα να κάνω πολλά
αν ήθελα να βγω από το πιθάρι μου.
Σεπτέμβριος 1982
Η φωτογραφία προέρχεται από τον τόπο: http://www.ethnos.gr/
